Wycieczka do Wrocławia

Czterodniowa wycieczka do Wrocławia, która odbyła się pod koniec maja, to pierwsze takie wydarzenie w naszej szkole. W wyjeździe uczestniczyło 14 osób – dwanaścioro uczniów i dwoje opiekunów (Sylwia Wielgosz-Chojnacka i Janusz Kulczycki). Był to bardzo intensywny czas zwiedzania, doświadczania, uczenia się, integracji, który będziemy bardzo miło wspominać.

Podobało nam się wszystko: loty samolotem, pogoda, która nam bardzo sprzyjała, piękne polskie miasto Wrocław, zakwaterowanie w Schronisku na Wyspie, bardzo blisko Starego Miasta, śniadania na barce, obiady na mieście, kolacje własnoręcznie przygotowywane, długie spacery, zaplanowane atrakcje, a także te działania spontaniczne, niezaplanowane. Wszystko się nam udało. A uczniowie, zapytani, czy coś by zmienili w programie wycieczki, odpowiedzieli jednym głosem: „Tylko długość, proszę pani. Mogłaby trwać cały tydzień”.

Na nasze szczęście poranny lot do Wrocławia nie był opóźniony, dlatego w hostelu stawiliśmy się o planowanym czasie. Niespodzianką, bardzo miłą, był fakt, że pokoje już na nas czekały i mogliśmy zostawić nasze bagaże, przebrać się, kolokwialnie mówiąc – ogarnąć się – przed planowanym zwiedzaniem. W planie pierwszego dnia był Mostek Pokutnic, znajdujący się w Katedrze Św. Magdaleny na wrocławskiej Starówce oraz zwiedzanie Sky Tower – czyli oglądanie Wrocławia z góry. A ponieważ Stare Miasto robi wrażenie o każdej porze dnia i nocy, wracaliśmy do hostelu tak okrężną drogą, że zastała nas noc (dzięki czemu mamy te piękne, pocztówkowe zdjęcia Odry).

Poranek dnia drugiego był najbardziej leniwym ze wszystkich wrocławskich poranków (ci, którzy mieli wyjątkowo krótką noc, byli nam za to wdzięczni), ale po śniadaniu czekały już kolejne atrakcje: Panorama Racławicka zrobiła na wszystkich takie wrażenie, że niejeden uczeń postanowił przywieźć tam z następną wizytą rodziców i rodzeństwo, w Hydropolis przewodniczka opowiadała niezwykle ciekawie o wodzie, rekinach, batyskafach i powodzi tysiąclecia we Wrocławiu, a pan Zbyszek oprowadzając nas po Starówce, zdradził nam różne jej tajemnice. Ale i tak najwięcej emocji zapewniło młodzieży zadanie, jakie przygotował dla nich pan Janusz: musieli samodzielnie znaleźć na Starym Mieście 5 postaci, mając do dyspozycji tylko mapę, nazwy własne oraz koniec języka (polskiego) za przewodnika. Uczniowie, podzieleni na trzy grupy, wykonali to zadanie zaskakująco sprawnie. Duma, z jaką prezentowali swoje wyniki, nie opuszcza ich chyba do dziś. Nagrodą za trud były lody oraz wieczorna wycieczka do grających, podświetlanych fontann. Wracaliśmy znowu w nocy.

Trzeci dzień zaczął się szybko, bo już na 9.00 byliśmy umówieni we Wrocławskim Teatrze Lalek, gdzie przemiła i niezwykle kompetentna pani oprowadziła nas po niedostępnych dla publiczności zakamarkach teatru, opowiadając o specyfice pracy w tym magicznym miejscu. Mieliśmy też okazję spróbować animacji różnymi typami lalek: i jawajką, i kukłą, i marionetką (w tym sycylijską). Dowiedzieliśmy się, czym są czempuryty, co to jest lalka trikowa, dlaczego na scenę nie można wchodzić w butach i przymierzyliśmy wiele różnych masek teatralnych. Bardzo nam się w teatrze lalek podobało, ale też uświadomiliśmy sobie, że animowanie lalkami to naprawdę trudna praca. A prosto po teatrze „idziemy do zoo, zoo, zoo…”. We wrocławskim Zoo spędziliśmy pół dnia, zwiedzając całą grupą Afrykarium i w małych, czteroosobowych grupkach wszystko inne, co nam się tylko podobało. Tyyyle wolności! Potem na wszystkie dzieci, z okazji Dnia Dziecka, czekała niespodzianka: seans „Małej syrenki” w polskiej wersji dubbingowej. Jeszcze tylko szybkie zakupy na kolację i nareszcie udało nam się wrócić dla schroniska przez zachodem słońca.

Ostatniego dnia zwiedzaliśmy Uniwersytet Wrocławski. Pan Janusz, który studiował w tym miejscu geografię, zabrał nas do Biblioteki Instytutu Geografii, miejsca, w którym nagrywany jest program profesora Jana Miodka, "Słownik polsko@polski". Pani bibliotekarka opowiedziała nam o tym miejscu, pokazała najstarsze i najciekawsze jej zdaniem zbiory, wytłumaczyła, jak wyglądało kiedyś katalogowanie książek. Dowiedzieliśmy się również, czym jest kartografia i jak dużo czasu zajmuje przygotowanie mapy. Na Uniwersytecie Wrocławskim zwiedziliśmy też Aulę Leopoldina i Wieżę Matematyczną, a stojąc przy pomniku Szermierza, wysłuchaliśmy legendy o nim. Zaraz obok Uniwersytetu płynie Odra, dlatego udało nam się jeszcze popłynąć na krótką wycieczkę statkiem po rzece. Pobyt we Wrocławiu kończyliśmy na Starym Rynku, wizytą w słynnej kawiarence „Witamince” i ostatnimi zakupami. Wśród pamiątek królowały krasnale.

Wróciliśmy późnym wieczorem zmęczeni, ale naprawdę zadowoleni. Nie bez powodu wszyscy nam tego wyjazdu zazdrościcie.